waarom laat God alle ellende toe?

0
2572

Toon Hermans werd op de tv eens gevraagd wat hij zou doen als hij eens een dag God zou zijn. Hij wist niet zo gauw wat hij daarop moest antwoorden. Wat voor antwoord zou ik hebben gegeven, vraag ik me af.

Misschien had ik iets gezegd over de ellende in de wereld waar ik graag een eind aan zou willen maken als ik de kans kreeg. Want als je alleen al ziet wat mensen elkaar aandoen in sommige Afrikaanse landen, dan word je daar toch niet goed van? Wat dat betreft kan ik me best voorstellen dat er veel mensen zijn die maar moeilijk kunnen geloven dat er een God is. Want als er wel een God zou zijn, dan zou het er in de wereld toch wel heel anders uitzien! Of niet soms?

Maar als ik nou eens mocht vertellen wat God zou moeten doen, wat zou ik dan zeggen? Nou, mijn eerste gedachte is natuurlijk dat Hij de mensen zou moeten tegenhouden als ze iets verkeerds willen uithalen. Hetzelfde dus als wat mijn vrouw en ik deden met onze kinderen toen ze nog peuters waren: die zetten we in de box. Dan konden ze nergens bij en ze konden ook niks vernielen. ’t Was wel makkelijk hoor! Zolang de kinderen nog klein waren tenminste. Maar toen ze wat groter werden, deden we dat natuurlijk niet meer. Grotere kinderen horen niet meer in een box thuis. Tja, zou God dat dan wel met ons moeten doen? Want dat komt toch eigenlijk op hetzelfde neer: alle mensen in de box om zo te zeggen. Nee, dat is geen ideale oplossing.

Nee, God moet ons niet gaan behandelen als peuters. Daar zijn we te volwassen voor. Maar hoe moet het dan wel? Misschien zou Hij ons moeten straffen als we iets verkeerds doen. Dat werkt prima, want dat deden we met onze kinderen ook toen ze kleuters waren geworden en niet meer in de box zaten! Op die manier hadden we ze aardig onder de duim! Maar als God dat nu ook zou gaan doen, wat zou Hij daar dan mee bereiken op de lange duur vraag ik me af. Oké, de mensen zouden zich best redelijk gaan gedragen denk ik. Alleen moesten ze dan wel voortdurend in de gaten worden gehouden! Want anders werkt het niet. Maar of dat nou het beste recept is voor een paradijs op aarde?! God als de Grote Controleur en Bestraffer! En wij alsmaar het gevoel van: kijk uit, God houdt je in de gaten, Big Brother is watching you…. Nee, dat zou het laatste zijn wat ik zou willen als ik God was.

Nu ik er wat dieper over nadenk, kan ik best begrijpen dat Toon Hermans niet zo gauw wist wat Hij moest zeggen. Want zo simpel ligt het toch niet. In elk geval vind ik het logisch dat God ons niet wil behandelen als peuters die niets verkeerds meer kùnnen doen. En ook niet als kleuters die niets verkeerds meer dúrven doen. Hij wil natuurlijk graag dat we als mondige mensen zover zullen kommen dat we niets verkeerds meer wíllen doen. Dat verwachten we als ouders toch ook: dat onze kinderen zonder dwang voor het goede leren kiezen!

Weet je, wanneer we niks verkeerds meer zouden doen alleen maar omdat we ’t niet kunnen of niet durven, dan zegt dat niet veel. Dan zit het alleen maar aan de buitenkant. Dan is er in feite niet veel veranderd. Nee, het moet van binnenuit komen. Dat is de echte oplossing. Dan kappen we met alles wat niet door de beugel kan. Gewoon omdat we dat niet meer wìllen. Zou dat misschien de reden zijn dat God nog niet ingrijpt? Dat zit er wel in. Hij wil ons niet dwingen om zijn goede raad op te volgen, maar Hij wil ons er wel van overtuigen dat het zonder dat niet gaat. Hij hoopt dat we door schade en schande wijs zullen worden denk ik. Want op een andere manier werkt het niet.

Alleen snap ik niet dat God de moed nog niet heeft opgegeven. Want erg veel wijzer lijken we niet te worden. Haat en nijd, moord en doodslag, leugen en bedrog, hebzucht en oplichterij, aanrandingen en verkrachtingen: het lijkt wel of het nu nog erger is dan vroeger. Als ik God was, had ik er waarschijnlijk al lang een eind aan gemaakt.

Maar waarom heeft God dat dan nog niet gedaan? In één van de brieven van de eerste christenen staat het zo: “Vergeet vooral dit niet: aan het eind van de tijd zullen er mensen komen die hun hartstochten de vrije loop laten en u spottend vragen: Hij heeft toch beloofd in te grijpen? Waar blijft Hij nu? Maar de Heer stelt wat Hij heeft beloofd, niet uit, zoals sommigen denken. Hij heeft alleen maar geduld met u. Hij wil niet dat er ook maar iemand verloren gaat, maar dat allen tot inkeer komen.”

Tot inkeer komen. Dát is kennelijk de bedoeling. Dat zou dus de reden kunnen zijn dat Hij nog niet heeft ingegrepen. Hij verlangt ernaar dat er nog zoveel mogelijk mensen tot bezinning komen en schoon schip maken. Daar krijgen we nog steeds alle gelegenheid voor. Hoe lang nog? Dat weten we niet. Maar het eind komt wel onverwacht. “De dag van de Heer zal komen als een dief!” staat er in diezelfde brief. “Dan zullen de hemelruimten met een dof gedreun vergaan en de elementen vlam vatten en verdwijnen, en de aarde (de mensheid dus) met al haar werken zal zich voor God moeten verantwoorden…”

Dus er komt een keer een eind aan. En het zou best kunnen dat het niet zo heel erg lang meer zal duren. En wat gebeurt er daarna? Dat staat er ook bij: “Maar Hij heeft ons een nieuwe hemel en een nieuwe aarde beloofd waar gerechtigheid zal heersen, en daar zien we verlangend naar uit. In afwachting daarvan moet u uw best doen om in Gods ogen vlekkeloos en onberispelijk te blijven en in vrede met Hem te leven. Bedenk dat het geduld dat de Heer met ons heeft, onze redding is!”

Tja, merkwaardig eigenlijk. Oppervlakkig gezien denk je dat Gods liefde ver te zoeken is als je al die ellende ziet in de wereld. Maar als je even dieper nadenkt, begin je te beseffen dat het juist zijn liefde is die Hem er nog van weerhoudt om in te grijpen….

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in