Een ongeluk zit maar in een klein hoekje zeggen ze wel eens. Nou, dat heeft een kennis van mij een tijdje geleden wel ervaren. Hij was bezig geweest met een looplamp op zolder tussen een paar oude matrassen die daar lagen. Maar hij had vergeten dat ding uit de doen.
Een paar uur later hing er beneden hier en daar een vreemd luchtje. Net of er iemand zware sigaren aan het roken was. Plotseling ging het licht uit in de bijkeuken. Een stop doorgeslagen. Kortsluiting in de diepvriezer dacht hij. Want daar stonk het ’t ergst.
Even later ging zijn dochter naar boven om de was af te halen die daar te drogen hing. “Pap!!!” gilde ze toen ze boven kwam, “Kom gauw, brand!” Pa stoof naar boven en ja hoor: alles vol rook. Het kwam onder een matras vandaan. De brandende lamp was daar op één of andere manier onder geraakt en gloeiend heet geworden. Het matras was beginnen te smeulen en door de hitte was het snoer gesmolten en had kortsluiting veroorzaakt.
Hij was er net op tijd bij: hij zag de eerste vlammetjes al naar boven kringelen. “Natte lakens!” brulde hij naar beneden. Het was er om te stikken. Maar de ramen konden niet open want daar wordt altijd tegen gewaarschuwd als je brand hebt. En het matras optillen deed hij gelukkig ook niet, want dat zou het vuur alleen maar aangewakkerd hebben.
De natte lakens lieten niet lang op zich wachten. Het lukte. De beginnende vlammen werden erdoor gedoofd. Maar het smeulen ging gewoon door natuurlijk. Hij stikte bijna in de rook van schuimrubber en vezel van de binnenvering-matras. Gauw een paar emmers water halen. Lastig met die bruisende spaarkranen.
“Zal ik de brandweer maar bellen?” riep z’n vrouw. Maar hij dacht het wel onder controle te hebben. Weer boven gekomen goot hij wat water door het natte laken over het matras. Er kwam nog heel wat rook onder vandaan. Samen met zijn dochter tilde hij het matras toen maar een beetje op en goot er water onder. Het gesis van de smeulende massa klonk ze als muziek in de oren. Het gevaar van opvlammen was nu wel geweken en het vuur kon daarna helemaal worden gedoofd. Alleen binnenin de matras smeulde het nog. Happend naar adem goten ze er wat water in en sleepten ze het ding naar beneden en naar buiten. Toen konden eindelijk de dakramen open…
Tja, een ongeluk zit maar in een klein hoekje. En de uitredding vaak ook. Want stel je voor dat de was niet boven had gehangen. Dan was z’n dochter ook niet naar boven gegaan en hadden ze de brand pas ontdekt toen het te laat was! Nu bleef de schade gelukkig beperkt.
En die schade levert nog winst op ook! Niet via de brandverzekering hoor. Daar moet je geen misbruik van maken. Nee, door zo’n ongeval leer je meestal wat. Je wordt er wijzer van. Door schade en schande word je wijs zegt het spreekwoord. Je steekt er wat van op. Die kennis van mij gaat nu bijvoorbeeld een brandblusser aanschaffen. Vooral omdat ze nogal eens gasten op zolder te slapen hebben.
En hij gaat ook de rookmelder monteren die hij ooit eens van iemand cadeau had gekregen maar nog nooit had opgehangen. Wie weet hoe veel ellende hem in de toekomst nog bespaard blijft door dit kleine brandje!
Weet je, eigenlijk is het helemaal niet zo erg als er een keer iets mis gaat in je leven. Het is niet leuk, maar je kunt er meestal veel van leren. Zelfs bij katten is dat zo! Een kat die ooit eens een behoorlijke tik heeft opgelopen van een auto op straat, zal zich daarna niet zo makkelijk meer laten overrijden. Die heeft zijn lesje geleerd.
Zo gaat het met ons ook. De meesten van ons hebben er toch geen idee van wat je moet doen als er plotseling brand uitbreekt. Maar als je dat een keer is overkomen, dan wil je precies weten wat je doen moet als het nog eens een keer gebeurt. En je zorgt er voortaan voor dat de spullen die je daarbij nodig hebt, voor het grijpen liggen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Op die manier is zo’n klein brandje tenminste niet voor niets geweest.
Er kunnen dingen gebeuren in je leven die niet zo leuk zijn. Ook hele erge dingen. Maar het idee dat dat allemaal voor niets zou zijn, dat is het allerergste. Dat is een verschrikkelijke gedachte. Dat alles wat je overkomt, zinloos zou zijn. Gelukkig is dat niet zo.
Ik hoorde van een jeugdkamp in Zwitserland waarin één van de deelnemers verdronk. Het is al jaren geleden. Eén van de leiding moest de ouders van die jongen bellen. Het waren mensen die intensief meeleefden met het jeugdwerk in die plaats. Hij kreeg de moeder aan de telefoon. Nadat hij de vreselijke tijding had overgebracht, bleef het een tijdje stil aan de andere kant. Toen hoorde hij haar zeggen: “Ik hoop dat het niet voor niets is dat mijn jongen verdronken is. Dat zou het allerergste zijn. Dat zou ik niet kunnen verdragen.” En het was ook niet voor niets. Want door deze gebeurtenis kwamen praktisch alle deelnemers van dat kamp tot bezinning. Voor het eerst begonnen ze te beseffen hoe kostbaar het leven is en hoe zorgvuldig ze ermee moesten omgaan. Het heeft het hele jeugdwerk van die plaats positief beïnvloed. Na bijna vijf-en-twintig jaar is dat daar nog steeds te merken. Natuurlijk hadden die ouders daar hun zoon niet mee terug. Ze hebben daar intens verdriet van gehad. Maar het besef dat het verlies van hun zoon niet zinloos was, dat heeft ze erdoor geholpen. Vooral toen ze de verandering gingen zien in de levensinstelling van al die leeftijdgenoten van hun zoon. Vóór hij verdronk had hij al veel indruk op ze gemaakt door zijn positieve levenshouding. Maar door zijn dood werden ze daar zo bij bepaald dat hij een voorbeeld voor ze werd.
Ik denk dat dat ook het geheim was van de eerste christenen. Ze waren er vast van overtuigd dat alles wat ze overkwam zou meewerken ten goede. In één van hun brieven lezen we dat ook. “Eén ding weten wij”, staat er in een brief aan de christenen in het toenmalige Rome. “Eén ding weten wij: voor wie Hem liefhebben, laat God alles meewerken voor hun bestwil. Want Hij heeft een plan met hen.”
De eerste christenen gingen er dus van uit dat God een plan heeft voor ieders leven. En dat je voor dat plan kunt kiezen. Heb je voor dat plan gekozen, dan kun je er zeker van zijn dat alles wat je overkomt positief zal uitwerken, hoe dan ook. Er is niets wat dat plan van God met je leven dan zal kunnen tegenhouden of verstoren, wat er ook met je gebeurt. In tegendeel: het zal altijd een positieve uitwerking hebben. Zo zagen de eerste christenen dat. En dat is nog steeds zo. Dat kun je ervaren. De ouders van die jongen die verdronk, die gingen daar ook van uit. En het bleek ook zo te zijn.
Kun je je een beetje voorstellen hoe onaantastbaar je wordt als je God zijn plan voor je leven laat uitwerken? Als je weet dat alle dingen die je overkomen, dan zin hebben en positief zullen uitwerken, dan ben je echt niet meer stuk te krijgen, ook al zit alles je tegen.