We leven in een tijd waarin nogal wat aan het veranderen is. En de meesten van ons vinden die veranderingen over het algemeen niet zo heel erg positief. Het lijkt erop dat de mensen steeds minder te vertrouwen zijn. De corruptie neemt toe. En het geweld op straat ook.
Daardoor zal er overal steeds meer controle nodig zijn. En meer blauw op straat. Dat kost niet alleen veel geld, maar wanneer alles gecontroleerd moet gaan worden, en iedereen in de gaten moet worden gehouden, dan zullen we ook steeds meer onze vrijheid kwijt raken. En daar zit natuurlijk niemand op te wachten!
Aan de andere kant is het natuurlijk toch wel goed wanneer er meer controle zou komen. Want als dat niet gebeurt, dan raken we ons gevoel van veiligheid en geborgenheid kwijt. En dat is misschien nog erger. Je moet er niet aan denken dat het hier net zo gaat worden als in Zuid Italië met al die maffia-toestanden.
Minder vrijheid, minder zekerheid, minder veiligheid. Hoe komt het nou toch dat we daar jaren geleden veel minder last van hadden?
Waarschijnlijk kwam dat omdat iedereen toen veel beter wist wat goed was en wat niet. En dat er over het algemeen ook veel meer naar geleefd werd, of je nou christelijk was of humanist of communist.
Als je christelijk was, deed je dat omdat je je verantwoordelijk wist tegenover God. En als humanist of communist deed je dat misschien wel om te bewijzen dat je zonder God ook wel een goed mens kon zijn. Of misschien nog wel beter!
Maar wat zien we nu gebeuren? De ontkerkelijking neemt toe. Dat komt omdat er onder de christenen het persoonlijke contact met God steeds minder gezocht wordt. Maar wanneer dat contact met God verdwijnt, verdwijnt ook de kracht om dwars tegen alles in, recht door zee te blijven gaan en vrij te blijven van corruptie en oneerlijkheid.
Weet je, wanneer we als christenen dat persoonlijke contact met God los laten, dan raken we heel makkelijk onze principes kwijt. Dan verliezen we zonder erg onze heldere kijk op wat echt goed is en wat niet. Dan gaan we steeds meer met alle winden meewaaien, net als iedereen. Dan maakt het niet veel verschil meer of je nou kerkelijk bent of niet. Dan verliest het kerkgaan zijn inhoud en wordt het oninteressant omdat het leven eruit is. Dat zou wel eens de hoofdoorzaak kunnen zijn van de ontkerkelijking.
Maar het gekke is dat het humanisme daarmee óók een stukje van haar motivatie kwijtraakt. Want de concurrentie wordt minder! Als humanist hoef je dan niet meer zo nodig te bewijzen dat je ook zònder God wel op een hoog zedelijk niveau kunt leven. Want de meeste mensen die in God geloven, doen dat toch ook niet meer zo. Nou, als je wilt weten wat voor gevolgen dat al heeft gehad, dan moet je het humanisme van nu maar eens vergelijken met het humanisme van vlak na de oorlog!
Toch zijn er heel wat mensen die vinden dat dit een heel positieve ontwikkeling is. Steeds meer individuele vrijheid! Alles kan en mag, als je er de ander maar niet al te veel mee in de wielen rijdt!
Maar in de praktijk zie je alleen maar dat trouw, geborgenheid en verantwoordelijkheidsgevoel dank zij die individuele vrijheid schaarse artikelen beginnen te worden.
Nee, als je alles eerlijk onder ogen wilt zien, is het duidelijk dat de samenleving langzaam maar zeker steeds meer afzakt in de richting van een normenloze en zedeloze chaos van een nieuw heidendom waarin iedereen zichzelf maar moet zien te redden.
Maar alle hoop is nog niet verkeken hoor. In deze tijd van nieuw heidendom hoor je veel over contacten met geesten uit de onzichtbare wereld. Ik weet niet hoe jij daarover denkt, maar dat is niet allemaal flauwe kul en bijgeloof. Maar in die onzichtbare geestelijke wereld is Jezus Christus wel de Enige die we kennen. We weten wie en hoe Hij is en wat Hij wil. Gewoon omdat Hij als mens onder ons heeft geleefd. Van zijn leven zijn een aantal heel goede ooggetuigen-verslagen bewaard gebleven die je nog steeds in elke boekwinkel kunt krijgen.
Nou, door een persoonlijk contact met Jezus Christus, krijg je ook contact met God en dan gaat er een nieuwe wereld voor je open. Je gaat merken dat er dan een eind komt aan je onvermogen om zo te leven zoals dat de bedoeling is. Dan krijg je zicht op wat goed is en wat niet. Door het contact met Hem ervaar je geborgenheid ondanks de dingen die er om je heen gebeuren en wordt je leven zinvol. Wanneer je dat echt wilt, dan moet je zijn naam aanroepen. Net zoals je iemand te hulp roept wanneer je in grote moeilijkheden bent. Je zult merken dat Hij daarop ingaat. Zo begint dat contact. Door Hem uit te nodigen je leven binnen te komen.
In de loop der eeuwen hebben ontelbare mensen dat persoonlijke contact met God door Jezus Christus gevonden en zich door Hem laten inspireren, vaak dwars tegen de negatieve geest van hun tijd in. De hele westerse beschaving is voor een groot gedeelte het gevolg van wat Hij zo in mensenlevens heeft kunnen doen.
Natuurlijk, er zijn ook vreselijke dingen gebeurd door mensen die beweerden christen te zijn. En zulke dingen gebeuren nog. Er wordt veel misbruik gemaakt van de naam van Jezus Christus. Maar laat je daardoor niet ontmoedigen. Gooi het kind niet met het badwater weg. Staar je niet blind op namaak en surrogaat. Kijk naar alles wat er tot stand gebracht is door mensen die Hem wèl echt serieus genomen hebben. De christelijke beschaving begon heel klein in een honderd procent heidense wereld. En wat toen kon, kan nu ook nog!