in 1859, toen Charles Darwin zijn boek on the origin of species uitbracht, was er nog maar weinig bekend over de werking van de cel. Onder de microscoop zag het eruit als een kleine klodder pudding. De cel kon allerlei dingen doen, maar hoe was totaal onbekend.
in onze moderne tijd weten we wel beter. we kunnen nu met geavanceerde apparaten diep binnenin de cel kijken en wat we tegenkomen is verbijsterende complexiteit. We zien de meest geavanceerde machines die allerlei taken uitvoeren. Hier een paar voorbeelden:
Kinesine, moleculaire transportvrachtwagens in de cel
Kinesines zijn hele kleine gemotoriseerde machines die onderdelen transporteren naar de juiste plek in de cel. ze lopen over een soort snelwegen die ze vlak daarvoor ook nog even in elkaar zetten. Met hun twee voeten wandelen ze over de snelwegen op weg naar hun bestemming. Ze dragen vracht bij zich vele malen groter dan hun eigen omvang.
de Flagellum, buitenboordmotor van bacterien
Veel bacteriën hebben een Flagellum, een flagellum is een soort buitenboordmotor op microscopische schaal bedoeld om snel door vloeistoffen heen te kunnen manoeuvreren. De Flagellum bestaat uit 40 onderdelen. Als er ook maar één enkel onderdeel ontbreekt werkt de motor niet. de propeller van de Flagellum kan ronddraaien met tienduizend omwentelingen per minuut. hij kan ook nog stoppen binnen een kwart van een omwenteling en kan dan onmiddellijk de andere kant op draaien met tienduizend omwentelingen per minuut. het wordt dan ook wel de meest efficiënte motor van het heelal genoemd.
er wordt ons verteld dat al deze complexiteit door evolutie is ontstaan. Om hier een goed antwoord op te kunnen geven moeten we de cel induiken.
DNA, eiwitten en moleculaire machines
iedere cel in ons lichaam bevat ongeveer 1.8m strak opgevouwen DNA met daarin instructies voor de bouw van eiwitten. Machines lezen deze code en maken er vervolgens nieuwe driedimensionaal gevouwen machines van. dit lijkt op een bepaalde manier wel op 3d printen. De nieuw gebouwde machines voeren allerlei taken uit: zorgen dat er spieren gebouwd worden, dat het haar groeit en nog oneindig veel meer.
Niet alleen de instructies voor het bouwen liggen opgeslagen in het DNA, maar ook wanneer bepaalde acties moeten plaatsvinden. Bv het laten groeien van tanden bij een pasgeborene, dit wordt na enkele maanden geactiveerd in het DNA. Of borstgroei bij jonge vrouwen, dit gebeurd na activatie in het DNA.
onvoorstelbare complexiteit, hier een filmpje die laat zien hoe een machine wordt gebouwd met instructies uit het DNA.
als je naar al deze wonderlijke machines kijkt ontkom je niet aan de gedachte dat het ontworpen is, zelfs evolutionisten hebben hier last van. Zo zei de bekende evolutionist Richard Dawkins: “Biologie is de studie van ingewikkelde dingen die eruit zien alsof ze voor een bepaald doel ontworpen zijn”.
volgens evolutionisten is de wereld niet ontworpen maar is alle complexiteit die we rondom ons zien ontstaan door evolutionaire processen. Hoe werkt dat?
de evolutietheorie
Het leven op aarde heeft zich gedurende miljarden jaren door volkomen toeval ontwikkeld, gefilterd door natuurlijke selectie. Dat zegt het Darwinisme, het meest invloedrijke idee van onze tijd. Als een zeldzame willekeurige mutatie in het DNA van een wezen in het verre verleden de drager van de mutatie had geholpen meer nakomelingen te produceren dan anderen van zijn soort, dan zou de soort als geheel met het verstrijken van de generaties zijn veranderd. Door de onophoudelijke herhaling van dit eenvoudige proces, eeuwenlang, zijn de wonderen van de biologie van de grond af opgebouwd, van de ingewikkelde moleculaire machinerie van cellen tot en met de menselijke geest.
dat is de theorie, maar is het ook waar. Recent onderzoek heeft aan het licht gebracht wat mutaties precies doen. Het blijkt dat mutaties verandering brengen, maar dat doen door het afbreken van genen en niet door het creeren van nieuwe genen. Dit is een enorme ontdekking want het betekend dus dat evolutie precies de andere kant opgaat, niet naar boven maar naar beneden. en voor toenemende complexiteit is het nodig dat er nieuwe genetische informatie wordt gecreëerd.
Biochemicus Michael Behe legt het uit in onderstaande video van ongeveer 5 minuten.
onherleidbare complexiteit
in 1859 schreef Charles Darwin: ‘als iemand het bestaan zou kunnen aantonen van een complex orgaan dat zich onmogelijk ontwikkeld kan hebben via talrijke opeenvolgende wijzigingen, dan zou mijn theorie volledig instorten’
we weten nu dat de cel talrijke onderdelen bevat die onherleidbaar complex zijn. enkele voorbeelden zijn hierboven te zien. een onherleidbaar complex systeem ‘bestaat uit meerdere, goed in elkaar passende, en met elkaar in wisselwerking staande onderdelen, die allemaal tot de basisfunctie bijdragen. Haal een van de onderdelen weg en het hele systeem werkt niet meer.
Dit betekend dus dat de machinerie die we aantreffen in de cel niet kan ontstaan op de evolutionistische manier, door middel van kleine opeenvolgende veranderingen over een lange periode. Hier een korte video over onherleidbare complexiteit.
waarom hoor je hier niet meer over?
wetenschappers die het wagen om de evolutietheorie in twijfel te trekken zijn vogelvrij. Daarom lijkt het ook alsof iedere wetenschapper in de evolutietheorie geloofd. Een wetenschapper moet zeer sterk in zijn schoenen staan want het gaat hem zijn baan kosten. zo ver zijn we afgezakt, het andere geluid moet koste wat kost de kop ingedrukt worden.
En dat terwijl Charles Darwin zelf het volgende zei: ‘een eerlijk resultaat kan alleen worden verkregen door het benoemen en wegen van alle feiten en argumenten aan beide kanten van elke vraag’
zie onderstaande video waarin professor Scott Minnich verteld wat er gebeurde toen hij verklaarde dat er een intelligente oorzaak achter de Flagellum moest zitten (vanaf minuut 28)
daarom op deze website dan ook veel aandacht voor het andere geluid. Een absolute aanrader is de serie geheimen van de cel, bekijk deze hier.
voor wie meer van lezen houdt is verzwegen wetenschap aanbevolen, klik hier.
bestaat God is ook heel interessant, klik hier om te lezen.
Doel vorm functie
Elk product, hoe eenvoudig het ook is, wordt altijd voor een bepaald doel gemaakt. Het doel waarvoor het product is gemaakt (horloge) en de vorm en functie van elk specifiek onderdeel van dat product, getuigt van intelligent ontwerp. Hoeveel temeer moleculaire machines?