Het grootste deel van mijn leven was ik atheïst. Ik vond het idee van een almachtige, liefhebbende schepper van het universum idioot. Ik bedoel, mijn achtergrond ligt in de journalistiek en de rechten. Ik ben nogal sceptisch. Ik was juridisch redacteur van de Chicago Tribune. Dus ik had bewijs nodig voordat ik iets geloofde.
Op een dag kwam mijn vrouw naar me toe – ze was agnostisch – en ze zei dat ze na een periode van spiritueel onderzoek had besloten een volgeling van Jezus Christus te worden. En ik dacht, dit is het slechtste nieuws dat ik kon krijgen. Ik dacht dat ze zou veranderen in een seksueel onderdrukt wezen die al haar tijd zou besteden aan het dienen van de armen in een of andere achterbuurt. Ik dacht dat dit het einde van ons huwelijk was.
Maar in de maanden daarna zag ik positieve veranderingen in haar waarden, in haar karakter, in de manier waarop ze met mij en de kinderen omging. Het was sympathiek en aantrekkelijk en het maakte dat ik dingen wilde uitzoeken. Dus ging ik op een dag naar de kerk, vooral om te kijken of ik haar uit die sekte kon halen waar ze bij betrokken was geraakt.
Maar ik hoorde de boodschap van Jezus voor het eerst verwoord worden op een manier die ik kon begrijpen. Dat vergeving een gratis geschenk is en dat Jezus Christus voor onze zonden stierf, zodat we de eeuwigheid met Hem konden doorbrengen. En ik liep naar buiten en zei tegen mezelf: ik ben nog steeds atheïst, maar ik zei ook: Als dit waar is, dan heeft dit enorme gevolgen voor mijn leven. En dus gebruikte ik mijn journalistieke en juridische opleiding om te onderzoeken of het Christendom of welk ander wereldgeloof dan ook geloofwaardig was.
Ik deed dat een jaar en negen maanden lang, tot 8 november 1991, en op die dag realiseerde ik me dat ik, in het licht van de stortvloed aan bewijsmateriaal die in de richting van de waarheid van het Christendom stroomde, meer geloof nodig zou hebben om mijn atheïsme te handhaven dan om Christen te worden. Want om een atheïst te zijn zou ik stroomopwaarts moeten zwemmen tegen de stroom van bewijsmateriaal die naar de waarheid van Jezus Christus wijst. En dat kon ik niet. Ik was in de journalistiek en de rechten opgeleid om op de waarheid te reageren. En dus ontving ik op die dag Jezus Christus als mijn vergever en als mijn leider.
En net als bij mijn vrouw begon mijn leven te veranderen. Na verloop van tijd begonnen mijn waarden, mijn karakter en het doel van mijn leven zo te veranderen dat ik me, nu ik erop terugkijk, niet meer kan voorstellen dat ik op het pad zou blijven waarop ik me bevond in vergelijking met het avontuur, de voldoening en de vreugde van het volgen van Jezus Christus.
zie boekentips voor enkele boeken die Lee Strobel geschreven heeft
