Chantal Herrebrugh heeft een hoop ellende meegemaakt: huiselijk geweld, uit de functie gezet bij de politie, gokverslaafd en omdat ze dringend geld nodig had tenslotte ook nog in de prostitutie belandt.
en toen kwam God om de hoek kijken
in haar eigen woorden werd ze letterlijk uit de prostitutie geplukt door God. Terwijl ze even aan het pauzeren was hoorde ze een stem die zei ‘stop, tot hier en niet verder. Jij hoort hier niet, ga naar huis’. Ze negeerde dit aan het begin maar het kwam steeds terug. Uiteindelijk pakte ze haar spullen en ging weg. Ze wist drommels goed dat het God was die tot haar sprak maar ze wilde dit helemaal niet. In haar eigen woorden, ze was er nog helemaal niet klaar voor.
voetstappen in het zand
Het ingrijpen van God opende een beerput waardoor alle onverwerkte pijn naar boven kwam. Op een avond zocht ze de confrontatie. Urenlang heeft ze tegen God geschreeuwd, gebeden, gescholden en gehuild betreffende alles wat haar was overkomen.
ooit had iemand haar verteld over de voetstappen in het zand, dat God je gedragen heeft op al die moeilijke momenten. ‘Wat een onzinverhaal’, zei ze tegen God. ‘Waar was u dan al die tijd, van ellende op ellende op ellende’.
Die hele uitschreeuw sessie duurde 6 tot 7 uur en uiteindelijk viel ze in slaap.
De volgende ochtend werd ze wakker. De huurbazin kwam altijd de post brengen en die werd dan onder de deur geschoven, maar deze keer werd er geklopt. Het bleek dat ze die keer de post niet onder de deur door kon schuiven omdat er een grote koker bezorgd was. met alleen de naam Chantal erop. Ze opent de koker en er komt een poster uit van het voetstappenverhaal.
Chantal wist niet wat haar overkwam want ze had de avond ervoor met God over datzelfde verhaal geworsteld. Niemand wist er verder van. ‘Waarom die poster en waarom nu’. Ze had bij iedereen rondgevraagd en niemand had dat ding gestuurd. Ze had geen flauw idee van wie hij kwam.
Een week later werd ze door haar moeder uitgenodigd voor een kerkdienst. Hier werd ze aangesproken door een voor haar volkomen vreemde man die tot haar zei ‘heeft God je nog in zijn armen?’. Wie is die man dacht ze. Ze kende hem totaal niet. ‘We praten straks wel verder’, zei de man.
De hele dienst zat Chantal aan de woorden van die man te denken, wat wil hij van mij. Bij Chantal kwam steeds meer het idee dat deze man de poster had gestuurd. Ze durfde dat in eerste instantie niet te vragen, omdat ze de man totaal niet kende.
Uiteindelijk bleek die onbekende man inderdaad de poster in de brievenbus van Chantal te hebben gestopt. ‘Maar hoe dan, je kent me helemaal niet. We ontmoeten elkaar voor het eerst’ zei Chantal. Toen zei de man dat God tegen hem had gezegd: ‘koop die en die poster en stop hem daar in de brievenbus. Het is voor Chantal’.
Dat was voor Chantal het gevoel dat er meer moest zijn want menselijk gezien was dit alles niet te verklaren’. Het maakte zoveel indruk op Chantal dat ze vanaf dat moment echt op zoek ging naar God. Wat ze vond was onvoorwaardelijke liefde en geen veroordeling.
De gokverslaving die ze had was enorm sterk, ze wist dat ze die zelf niet kon overwinnen. Maar samen met God wist ze binnen een jaar helemaal gokvrij te worden.
bekijk het hele indrukwekkende verhaal in onderstaande video.