de afgelopen weken heb ik een paar keer verhalen gehoord over mensen die de stem van god hoorden. Deze verhalen maakten erg veel indruk op me, daarom wil ik ze hier even delen.
stadskerk Groningen
afgelopen weekend waren we in Groningen om even van de sneeuw te genieten. En op zondag gingen we natuurlijk naar onze ‘oude’ kerk, de Stadskerk. Hier sprak een Amerikaanse spreekster, Havilah Cunnington. Zij vertelde iets over haar vader, die voorganger was. op het moment van deze gebeurtenis was ze nog een klein meisje.
haar vader kwam ineens uit zijn kamer en zei: God zei tegen me dat we een man moeten vinden, zijn naam is Dan, hij zit op een bank voor zijn huis en draagt blauwe kleren. Spring in de auto, we moeten hem vinden. Ze reden door het kleine dorpje op zoek naar deze man. En uiteindelijk vonden ze een man die aan de beschrijving voldeed: hij zat op een bank voor zijn huis en droeg blauwe kleren. Vader ging de auto uit en vroeg de man: heet jij Dan? De man zei ja. Dit zal je verrassen zei vader, ik ben een christen en geloof dat God spreekt. God zei tegen me dat ik je moest opzoeken en je een boodschap van hoop geven. Havilah herinnerde zich dat de man totaal in tranen uitbarstte. Hij zei: ik ben niet een biddend iemand maar ik was zo wanhopig dat ik God vroeg iemand naar me te brengen. Ze zag haar vader met deze man bidden. De man ontving Jezus als Heer en Redder in zijn leven en werd lid van de kerk waar de familie van Havilah heenging.
gesprek met iemand uit onze kerk
ik ben niet zo’n handig iemand dus is het fijn als mensen soms een handje komen helpen. Afgelopen week kwam Gerrit (naam even veranderd ivm privacy) en hij hielp geweldig. Na afloop praatten we nog even gezellig. Hij vertelde een indrukwekkend verhaal dat hij en zijn vrouw langere tijd geleden hadden meegemaakt. Gerrit is een hele nuchtere kerel, dus dit verhaal maakte op mij behoorlijk indruk.
Zijn vrouw worstelde heel erg met het geloof. ze had het gevoel dat ze het nooit goed deed, dat ze niet goed genoeg voor God was. Dit bracht haar uiteindelijk in een depressie. Op een dag zat ze er helemaal doorheen en ze ging huilend naar haar kamer boven.
Toen ze daar zat hoorde ze ineens een liefdevolle stem die zei: ‘Jannie, je bent mijn kind’. Het was geen gedachte maar het was een hoorbare stem.
Vol vreugde stormde ze naar beneden. Haar man zag een depressieve vrouw naar boven lopen maar er kwam een totaal iemand naar beneden. Dit moment was voor Jannie een absoluut keerpunt.
terug van de sporttraining
een tijdje terug alweer vertelde Renate (voorgangster in Ermelo) dat er iets bijzonders was gebeurd toen ze terug van sporttraining kwam. Ze fietste naar huis toen ze ineens een stem hoorde, luid en duidelijk: ‘je moet nu terug naar die mevrouw op dat bankje’. Ze had wel een bank gezien maar niet dat er iemand op zat, het was schemer. ze gooide meteen haar fiets om want ze wist: als ik het niet meteen doe ga ik twijfelen.
Ze kwam terug bij het bankje en inderdaad, er zat een mevrouw op. Renate remde af en dacht: wat nu? wat moet ik doen? Uiteindelijk vroeg ze: mag ik aan u vragen hoe het met u gaat? De mevrouw keek haar aan, haar ogen vulden zich met tranen en ze begon heel hard te huilen. Renate ging naast haar zitten en kon haar troosten en helpen.
Aan het eind zei Renate: op een wonderlijke manier heb ik de stem van God ervaren. En ik kan je zeggen, dit was de allereerste keer in mijn 48 jarige leeftijd dat ik het zo duidelijk heb gehoord. Ik ga niet nog eens 48 jaar wachten totdat ik weer zoiets ga meemaken. Ik wil dit wel elke dag.
ik dacht vroeger altijd dat God een sprookje was. Maar dat is Hij niet, Hij is een realiteit en Hij is vlakbij.
