mensen zeggen vaak: waarom kan God niet gewoon vergeven, waarom moet Hij straffen. Onderstaand (fictief) verhaal kan misschien wat meer duidelijkheid geven:
DE RECHTER DIE MOEST STRAFFEN
Op een dag werd er een jonge man voor de rechter geleid. Hij had nogal wat verkeerde dingen gedaan en verdiende een flinke straf. Toch had de rechter een probleem, want de beklaagde was zijn eigen zoon.
Hij had natuurlijk kunnen zeggen: ‘Zoon, dat had je niet moeten doen. Maar voor deze ene keer laat ik je gaan omdat je nu eenmaal mijn eigen zoon bent. Maar doe het nooit weer!’ Dit klinkt heel liefdevol, maar is toch ook wel een voorbeeld van ‘klassejustitie’. Zou dit niet onrechtvaardig zijn? Als rechters zo zouden handelen, zouden wij ze dan niet binnen de kortste keren als corrupt bestempelen?
De rechter in dit verhaal deed het anders, ook al ging het om een familielid. hij veroordeelde de jongen tot een boete van 10.000 euro of een half jaar de gevangenis in. De jongen was wanhopig toen hij de rechtszaal verliet, want zoveel geld had hij niet. Hij moest dus wel de gevangenis in.
Toen hij het gebouw wilde verlaten hoorde hij voetstappen, het was zijn vader die hem net veroordeeld had. Hij legde zijn hand op de schouder van zijn zoon: ‘Zoon, ik vind het heel erg dat ik je moest veroordelen tot deze straf, maar het was rechtvaardig. En als rechter moet ik rechtvaardig zijn. Maar mag ik je nu, als vader, ook laten merken, dat ik van je houd door voor jou de boete te betalen’? De rechter voldeed de boete en de jongen verliet als vrij man het gerechtsgebouw.
Dit voorbeeld laat zien wat God voor ons gedaan heeft. Als rechter moet hij ons veroordelen voor onze verkeerde dingen, maar in zijn liefde betaald hij voor ons ‘de boete’ door de straf te dragen.