Een ander bewijs voor de opstanding is de bekering van sceptische en zelfs vijandig gezinde mensen. Een paar voorbeelden:
Jakobus
Jakobus was een broer van Jezus. In de evangeliën lezen we dat zijn broers niet veel van Jezus moesten hebben, ze schaamden zich zelfs voor Hem. Later wordt deze man gestenigd omdat hij een volgeling van diezelfde Jezus geworden is. hij was zelfs de leider van de kerk in Jeruzalem. hoe is die enorme ommezwaai te verklaren?. Het enige bevredigende antwoord lijkt te zijn dat hij Jezus na zijn opstanding heeft ontmoet. (I Corinthiërs 15:7 “Hij is gezien door Jakobus”)
Judas
ook Judas (niet Judas Iskariot de verrader van Jezus) was een broer van Jezus en voor hem geldt hetzelfde als voor Jakobus. Voor zijn dood sceptisch en negatief, na de opstanding veranderd en volgeling van Jezus geworden. Hij heeft de brief van Judas geschreven. in de aanhef van deze brief noemt hij zich “Judas, een dienstknecht van Jezus Christus”. Opnieuw een wel heel wonderlijke transformatie en eigenlijk niet op een andere manier te verklaren dan dat Hij werkelijk Jezus na zijn opstanding heeft gezien.
Paulus
Een ander voorbeeld is Paulus, de schrijver van het grootste deel van het Nieuwe Testament, die in het begin de nieuw ontstane kerk zwaar vervolgde en christenen zelfs ombracht. Later werd hij een vurig volgeling van Jezus. Maar die ommekeer is zo speciaal dat daar een heel item aan gewijd wordt