De elfde september had een schokeffect. Ineens ziet de wereld om ons heen er niet zo veilig en stabiel meer uit. Wat zijn de maatschappelijke en politieke consequenties van de aanslagen? Wat betekenen ze in Gods handelen met deze wereld?
Ze zullen gevolgen hebben voor de verhoudingen in de wereld, maar voor-al ook voor Israël. En zij zullen ook gevolgen hebben voor de kerk en voor de zending
Zijn de gebeurtenissen de vervulling van specifieke profetieën? Daar moeten we voorzichtig mee zijn. Als we de gebeurtenissen te stellig in bepaalde profetieën willen persen waar ze niet helemaal inpassen, dan worden we ongeloofwaardig. Als we aan de andere kant het profetische element in zulke ingrijpende gebeurtenissen nu niet onderkennen, missen we wat God ons wil duidelijk maken. En dat tot onze eigen schade.
OOST TEGEN WEST?
In discussieprogramma’s en interviews werd naarstig gezocht naar de mogelijke motivatie achter de aanslagen. Enkele moslimleiders wezen naar de eeuwen van politieke- en economische overheersing door het westen als oorzaken voor dit moslimterrorisme. Het zou een reactie zijn van de armen en onderdrukten, tegen de rijken. Daarmee wordt gesuggereerd, dat de verantwoordelijkheid bij de VS en het westen zelf ligt, evenals de oplossing. Dit moet voor onze westerse samenleving een ernstig punt van bezinning zijn. En zeker voor ons als christenen. Welke rol heeft de kerk hierin gespeeld?
Toch is het te simpel dit als enige motivatie achter de aanslagen te zien. Want hoe verklaren we dan de sympathie voor deze aanslagen onder tweede en derde generatie islamitische jongeren in ons rijke Nederland, met z’n stemrecht voor allochtonen? Osama Bin Laden zelf is rijk en komt uit het schatrijke Saudi-Arabië. En dat is niet het enige rijke Islamitische land. Ook in die rijke landen is onder de bevolking genoeg sympathie voor dit extremisme, ofschoon de meeste moslimregeringen de aanslagen veroordelen.
ISRAËL ALS SCHULDIGE
Veel vaker werd het conflict tussen Israël en de Palestijnen genoemd als motivatie voor de aanslagen. En meestal werd van islamitische zijde gesuggereerd dat, als dit probleem opgelost zou worden, het probleem van het terrorisme opgelost zou zijn. Ook dit is een simplificering van het probleem, maar tegelijkertijd een hele gevaarlijke simplificering. Een deelnemer aan één van die discussies merkte terecht geïrriteerd op, dat men bezig was met een ‘judaïsering’ van het probleem van terrorisme. Dit is de eerste stap naar anti-semitisme. Van islamitische zijde is veel eenzijdige anti-Israël retoriek te horen. De implicatie is duidelijk: als de VS Israël niet zouden steunen, dan zouden zulke terreurdaden niet gebeuren. Door de angst voor terreur wordt het westen klaargemaakt om Israël aan te wijzen als de grootste bedreiging voor onze veiligheid en de wereldvrede.
AARD VAN DE ISLAM
De twee bovengenoemde factoren in de motivatie zijn belangrijk, maar vormen toch geen afdoende verklaring voor het wereldwijde moslimterrorisme. Het verklaart bijvoorbeeld niet de honderdduizend doden in Algerije, waar fanatieke moslims de kelen doorsnijden van eenvoudige moslimdorpelingen. En wat moeten we met het moslimgeweld in Soedan, in Indonesië, in het noorden van Nigeria en zoveel andere landen? Voor een deel moet de motivatie van het geweld in de Islam zelf gezocht worden. In reacties op tv werd door moslimleiders in Nederland gezegd, dat de Islam staat voor vrijheid en vrede. De werkelijkheid in landen waar de Islam heerst, laat een heel ander beeld zien. Bestaan er landen met een islamitisch regiem waar andersdenkenden werkelijk gelijke rechten hebben, of die een echte democratie kennen? En in seculiere staten met een moslim meerderheid, zoals Turkije en Indonesië, waar in theorie enige gelijkheid is, pakt de praktijk doorgaans anders uit. De Islam staat op gespannen voet met het westerse model van democratie en vrijheid. Tijdens de recente controverse rond de Rotterdamse imam El Moumni kwamen ook agressieve anti-westerse teksten uit islamitische boeken en preken naar buiten. Het is begrijpelijk dat imams moeite hebben met de verworden westerse cultuur, maar zulke haat-oproepende teksten van geestelijke leiders zetten aan tot steun voor extremistische groeperingen. Hoewel het begrip Jihad, heilige oorlog, niet automatisch geweld hoeft in te houden, laat de koran die optie wel degelijk open. De menselijke natuur heeft weinig aanmoediging nodig om over te gaan tot geweld.
ISRAËL OPGEOFFERD
Waar leiden deze ontwikkelingen toe? We gaan zien dat Israël nog meer geïsoleerd zal raken. De westerse wereld is vooral bedacht op haar eigen economische en politieke belangen. De aanslagen hebben paniek veroorzaakt. Zelfs de VS blijken niet zo onkwetsbaar te zijn als wij altijd dachten. Wat daar gebeurd is, kan op elke willekeurige plaats in Amerika of Europa plaatsvinden. Nieuwe aanslagen zullen volgen en het grote besef van onveiligheid zal de politiek zwaar onder druk zetten. Terreurorganisaties zullen westerse burgers in een wurggreep van angst kunnen houden en als het ware in gijzeling nemen. Op die wijze worden politieke leiders gechanteerd en zullen onder druk van de publieke opinie en eigen belang bereid zijn hun steun aan Israël op te geven en dat land op te offeren. Dit zal de terroristen bewijs leveren dat hun methodes effectief zijn. Zonder veiligheidsgaranties van het westen wordt het bestaan van Israël op het spel gezet. De gevolgen zullen desastreus en levensbedreigend zijn voor de Israeli’s. De agenda van de Hezbollah en Hamas, maar ook van de PLO, gaat veel verder dan een onafhankelijke staat op de Westbank en in de Gazastrook. Voor hen is zo’n staat pas een eerste fase.
ISRAËLS BENAUWDHEID
De Islamitische wereld probeerde de recente antiracisme conferentie in Durban te misbruiken om Israël als racistische staat te bestempelen. In feite is niet Israël een racistische staat, maar maken veel Arabische regeringen zelf zich schuldig aan racisme. Al jaren wordt vanuit de Arabische wereld een campagne van haat gevoerd, niet alleen tegen Israël, maar tegen het Jodendom. Daarbij worden uitspraken gedaan en lectuur geproduceerd die niet onder doen voor de anti-joodse nazi propaganda uit de tweede wereldoorlog. Er zijn naïeve westerlingen die zeggen dat dit Arabische retoriek is en niet letterlijk genomen moet worden. Dat dacht Europa 60 jaar geleden ook van de nazipropaganda! Men ziet geen oplossing voor het conflict en sluit dan maar de ogen voor de realiteit. De aanslagen in Amerika laten echter zien waartoe extreme moslims bereid zijn. Men kan de bitterheid begrijpen van Palestijnen die al decennia lang (mede door de gastlanden!) gedwongen zijn in kampen te leven of gebruikt worden als speelbal van politieke krachten in de regio. Dit is een rijke voedingsbodem voor haat, waar Islamitische overheden en groeperingen dankbaar gebruik van maken. Het conflict is geen territoriaal conflict. Voor de Islam is het een godsdienstig conflict. De wereld heeft geen oplossing. Israël reageert verdeeld. Sommige zien ‘land voor vrede’ als de enige hoop. Begrijpelijk, maar men sluit de ogen voor het feit de Islam een permanente erkenning van Israël nooit zal accepteren. De huidige regering van Israël zoekt de oplossing in keihard terugslaan tegen opstand en terrorisme. Ook dat is een vruchteloze weg, die slechts meer haat genereert. Met dit onmogelijke dilemma gaat Israël een tijd van grote benauwdheid tegemoet en haar enige hoop ligt in een terugkeer tot- en vertrouwen op God.
VERWORDEN WESTEN
Het westen mag militair sterk zijn, maar heeft geen ideologisch antwoord op moslim extremisme en terrorisme. Het is in moreel verval. God is naar de marge gewerkt. Het westen heeft zich overgegeven aan materialisme, hebzucht, overdaad en immoraliteit, terwijl een groot deel van de wereld in armoede en nood verkeert. Ook de christenheid heeft aan dat morele verval meegewerkt. Enerzijds door Gods Woord te ontkrachten en Zijn geboden te verwerpen; door het Evangelie uit te hollen en de kracht ervan te verloochenen. Anderzijds door wereldgelijkvormigheid. Wij hebben onze boodschap afgezwakt en aangepast aan de heersende cultuur en normen, in het verleden, maar ook nu. We willen er zo graag bij horen, in plaats van geheel anders te durven zijn en op te roepen tot bekering en verandering. Achter de Islamitische haat tegen het westen liggen eeuwen van overheersing, kolonialisme en uitbuiting door het ‘christelijke’ Europa en Amerika. En wat zijn de zegeningen die oosterse landen nu van de westerse cultuur ontvangen via de handel, via de media, via de satellietschotel? Plat materialisme, relativisme, zedenbedervende beelden van seks en geweld. De Islam voelt zich hierdoor bedreigt. Daarmee roept het westen zelf de gesel van de fundamentalistische Islam als een oordeel over zich. In Europa had het christendom wortel geschoten en is het groot geworden. God heeft Europa eeuwenlang gezegend en ongetwijfeld had Hij daar een doel mee. Maar wat heeft dat christendom met die verantwoordelijkheid gedaan? In plaats van die zegeningen en vrijheid ten dienste te stellen van het Evangelie, heeft men het Evangelie in dienst gesteld van eigen economische belangen en zucht naar macht. Daardoor hebben veel volken in de wereld een volkomen verwrongen beeld van het Evangelie gekregen.
KANDELAAR WEGGENOMEN
Ondanks dit alles heeft God, door Zijn genade, toch Zijn kerk gebouwd. Hij voert Zijn plannen uit. Er zijn gelukkig velen geweest in de kerk en in zending die wel een zoutend zout waren en die werkelijk het beeld van Christus weerspiegelden. Generaliserend kan echter worden gezegd dat wie het algemene beeld van het Europese christendom beschouwt, een christendom ziet dat gefaald heeft Christus te weerspiegelen. Dit klinkt hard, maar het bewijs zien wij in het volkomen verkeerde beeld dat een groot deel van de niet-christelijke wereld van het Evangelie heeft. Natuurlijk kunneIi we dan gaan wijzen op eeuwen van onderdrukking en slavenhandel door islamieten elders in de wereld. Dat is echter geen excuus voor de kerk. De Here rekent zijn kerk af op haar eigen daden. Te lang hebben we verondersteld dat onze grote welvaart een teken was dat God wel heel tevreden met het westen moet zijn. Zoals Paulus zegt, we moeten inzien dat Gods goedertierenheid bedoeld was om ons tot boetvaardigheid te leiden (Rom. 2:4). Zijn de aanslagen een oordeel van God? Dat kunnen we zo niet stellen. Maar wel houdt de val van de ‘Twin Towers’ in New York een ernstige waarschuwing van God in. Net zoals Christus wees op de waarschuwing in de val van de toren van Siloam. (Luc.13:4)
Hoe reageert het westen hierop? Niet wraak en vergelding moeten het antwoord zijn, maar berouw en bekering. Als het westen deze waarschuwing in de wind slaat, dan staan ons veel ergere dingen te wachten. Ook als gemeente van Christus moeten we ons bezinnen. De boodschappen aan de zeven gemeenten in Openbaring zijn uiterst actueel! We zijn schuldig aan dezelfde fouten: de eerste liefde verzaken (Efeze) , valse leringen, bandeloosheid en hoererij tolereren in de gemeente (Pergamum, Tyatira), halfhartige godsdienst (Sardes), luxe, lauwheid en hoogmoed (Laodicea). Denken we soms dat de Here de kandelaar van de westerse kerk niet kan wegnemen? Is dat niet wat nu gebeurt? De Bijbel zegt dat eens ‘de tijden der heidenen’ vervuld zullen zijn. (Luc. 21:24) Ik geloof dat de tekenen erop wijzen dat Europa en Amerika bezig zijn die fase in te gaan. Er is een golf van opwekkingen over de wereld gegaan in Azië, Afrika en Zuid Amerika. Zij hebben de fakkel overgenomen. De grote opdracht nadert zijn voltooiing. Vandaag de dag zijn er bijna geen landen meer waar het Evangelie niet gebracht is en waar nog geen gemeente van Christus is. (Marc. 13:10) We zien de grote afval in de kerk vari het westen. (2Thess. 2:30) Het volk van Israël is terug in zijn land. De wereld richt zich daarop en Jeruzalem wordt de steen waar de wereld zich aan vertilt. (Zach. 12:3). We maken de weeën van de eindtijd mee die voorafgaan aan de komst van Christus. Beangstigende dingen staan onze wereld nog te wachten. Het is zaak dat de gemeente van Christus zich reinigt en heiligt; zich toewijdt en haar eerste werken weer gaat doen, zolang dit nog kan.